Egone quaeris, inquit, quid sentiam?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non est igitur summum malum dolor. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Duo Reges: constructio interrete. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.
Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Poterat autem inpune; Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Inde sermone vario [redacted] illa a Dipylo stadia confecimus. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Hoc uno captus Erillus scientiam summum bonum esse defendit nec rem ullam aliam per se expetendam. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? De quibus cupio scire quid sentias. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit.
- Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.
- Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.
- Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera.
- Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat.
- Quis est tam dissimile homini.
- Et quidem, inquit, vehementer errat;
- Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.
- Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt;
- Ut pulsi recurrant?
- Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
- Magna laus.
- Recte, inquit, intellegis.
- Bork
- Ita prorsus, inquam;
- Erat enim Polemonis.
- Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Suo genere perveniant ad extremum; Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Dici enim nihil potest verius. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Hic ambiguo ludimur. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit.
Quae enim cupiditates a natura proficiscuntur, facile explentur sine ulla iniuria, quae autem inanes sunt, iis parendum non est.
Et quoniam excedens e vita et manens aeque miser est nec diuturnitas magis ei vitam fugiendam facit, non sine causa dicitur iis, qui pluribus naturalibus frui possint, esse in vita manendum. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?